Volgens Hendarin Mouselli (VRF Advocaten) duurt het veel te lang voordat er duidelijkheid komt in de zzp-wetgeving. Ook stelt zij dat er in de zzp-discussie niet te licht moet worden gedacht over de arbeidsovereenkomst. “De arbeidsovereenkomst vormt de voedingsbodem van onze verzorgingsstaat.”
‘We maken ons druk om klimaatverandering, machtsmisbruik bij The Voice en de positie van arbeidsmigranten. Tegelijkertijd laten we oogluikend toe dat het Zoveelste Zwervende Personeelslid’, oftewel zzp’er, ronddwaalt op de arbeidsmarkt. Onder het mom van ‘de zzp-discussie is een moeilijk dossier’ en gebrek aan handhaving, laten we het allemaal gebeuren. Is het eigenlijk wel zo’n moeilijk dossier? De Hoge Raad deed eind 2020 een uitspraak. Daarin is geoordeeld dat je bij het vaststellen of sprake is van een arbeidsovereenkomst, eerst de rechten en verplichtingen die uit de overeenkomst voortvloeien moet vaststellen. Vervolgens dien je aan de hand van die vastgestelde rechten en verlichtingen de overeenkomst te kwalificeren. En tot slot ga je nog na welke overeengekomen rechten en verplichtingen niet in lijn zijn met de dwingendrechtelijke arbeidsrechtregels. Door die afspraken zet je een ‘rode streep’. Leuk die drietrapsraket, maar vraag een bemiddelde zzp’er en zijn opdrachtgever ernaar en ze kijken je aan alsof je van een andere planeet komt. Dit komt mede door de mogelijkheid van modelovereenkomsten die de Belastingdienst heeft gecreëerd. Je ondertekent een modelletje en het leven is mooi. De Belastingdienst controleert niet of nauwelijks en in de politiek ligt de focus toch (voorlopig) op andere zaken. We zijn hierdoor het uitgangspunt ‘je bent werknemer, tenzij’ uit het oog verloren.
